Nick Andrews | Michael Bastow | Fred Bervoets | Jacques Brissot | Michel Buylen | Hugo Claus | Jan Cox | Jan Decleir | Benjamin Demeyere | Etienne Desmet | Frans Heirbaut | Wim Hermans | Dr. Hugo Heyrman | Kamagurka en Herr Seele | Marc Kennes | Guy Leclercq | Jacques Lennep | Tom Liekens | Frank Maieu | Raymond Minnen | Mugo | Lieven Nollet | Benoit Piret | Pjeroo Roobjee | Wim De Schamphelaere | André Stas | Roger Van Akelijen | Frieda Van Dun | Marcel van Maele | Jan Vanriet | Frederique van Rijn | Dirk Vermeirre | Frank Wagemans | Ysbrant .17
Van de aanklikbare namen kunnen de voorbije exposities vanaf januari 2011 nog worden geraadpleegd.
Sinds de publicatie van het boek De Witte Panter door uitgeverij Ludion behoeven de foto’s en de fotoreeksen van de fotograaf Dirk Vermeirre (Duffel, 1949) geen uitleg meer. Zijn foto’s zijn geen loutere reproductie van de werkelijkheid, maar fungeren als een werkelijkheid op zich. Ze staan op zichzelf en geven de kijk van de fotograaf zelf op de werkelijkheid die hij fotografeert, weer.
In deze tentoonstelling in De Zwarte Panter toont Vermeirre hoofzakelijk kleur- en zwart-witfoto’s die gerelateerd zijn aan het werk van Frans Heirbaut, met andere woorden, foto’s die het werk van Heirbaut als onderwerp hebben, atelierportretten van de kunstenaar of portretten van de beelden en de sculpturen van Heirbaut. Door de omgeving waarin Vermeirre de beelden (de personages, de figuren) van Heirbaut weergeeft – met name nu eens in een landschap van bomen, dan weer op een tentoonstellingsplek – krijgen de foto’s tegelijkertijd een onwezenlijkheid en een levensechtheid.
Inge Braeckman