Met Volksprenten uit het magische Sashuis brengt Mugo (Gent, 1953) een nieuwe reeks van langwerpige etsen en een aantal potloodtekeningen in zijn zo typische Engelse Victoriaanse stijl. We zien een vliegende snoek aan de Dender, een dame met een hartenkaart te midden van een boomgaard, een vliegende vibrator. De werkelijkheid en de mugoiaanse fantasie versmelten zich in zijn werk. Sommige van zijn prenten zijn deze keer nog gedetailleerder uitgewerkt dan vroeger. Zwart-wit overheerst, kleur is niet steeds meer nodig. De beelden worden soberder en meer uitgepuurd. De schriftuur die zijn prenten vergezelt maakt deel uit van de compositie en fungeert als een soort van sokkel voor de prenten.

 

Inge Braeckman - © foto Marie Jeanne Smets

Links: Fotoimpressie van de
vernissage op 22 februari 2014
© foto's Marie Jeanne Smets

 

Bij het werk van Michael Bastow

 

Zwanenwit

 

Een gemis

Is dat gebaar

Dat er niet is

 

Is de wijzer van het lichaam

Het uurwerk van de aarde en de zon

De ruwe ronding van de zee

 

Een gemis is de keerzijde van de ogen

De voorstelling van tijd

Vergrendeld door het late licht.

 

Roger M.J. De Neef

In zijn eigen stijl omschrijft Mugo (Gent 1953) in een handgeschreven brief aan Adriaan Raemdonck zijn huidig werk als volgt: “Reeds van in de kindertijd speelde en floreerde Mugo op domeinen van kastelen en mysterieuze landhuizen. Die bijzondere idyllische locaties hebben een wereld doen opengaan in de geest van de kunstenaar. Een wereld van heren met hoge hoeden en dames van stand, geflankeerd door butlers en frivole dienstmeiden. Mugo heeft er vossenjachten gezien met uitgebreide wijn overgoten jachtmaaltijden.

 

Mugo woont nu ook sedert een drietal jaren in het Koetshuis op het domein van het Kasteel Het Klaverken in Heusden. De wondere wereld van droom en fantasie vloeit nu over in een realistisch decor waar Mugo nu als landjonker nog altijd ronddwaalt. Het is hier dat de reeks tekeningen en etsen tot stand gekomen zijn. Ze verwijzen naar een kinderlijke droomwereld, bevolkt door veelal schoppen heren, boeren, dames en azen en kraaien en kauwen. Nog meer dan vroeger worden deze Victoriaanse prenten ondersteund door handgeschreven teksten. Dit grafisch geschreven blok is een belangrijk onderdeel van de totale compositie. Het is een narratieve weergave van een parallel universum alwaar een aristocratische zweem over de werken van Mugo hangt.” De titel van de huidige tentoonstelling luidt dan ook terecht: “Victoriaanse landprenten uit Heusden”. Mugo werkt sinds 1986 samen met Galerie De Zwarte Panter.