item1a1
Buylenboxleft
Buylenboxright
Michelboxcenter

Met zijn nieuwe tentoonstelling Le Jour Furtif lijkt Michel Buylen (Gent, 1953) opnieuw allegorieën te schilderen. Zijn minuscule schilderijen waar alles haarfijn geschilderd is dito weergegeven wordt – zodat het tafereel tastbaar voor de kijker is – tonen steeds een fractie van een moment, gevat in verf. Buylen maakt er geen geheim van dat hij datgene wat hij schildert, zelf eerst fotografeert. Maar de foto dient enkel als studiemateriaal om beter te observeren. Eenmaal de schilder aan de slag gaat, krijgt het geschilderde tafereel op basis van de foto zodanig gestalte dat het geschilderde enkel een schilderij kan zijn en zich losmaakt, aan de hand van minieme details, van de werkelijkheid zoals die zich aan het blote oog ontplooit en toont.

 

Ook deze keer zijn er golfslagen te zien. Eén werk ervan heeft dan ook zijn naam aan de tentoonstelling gegeven en doet dienst als pars pro toto. Zoals de beweging van de zee, zoals de slagen van een golf staat het werk van Buylen steeds in teken van het licht dat op een heel korte tijd zichtbaar is en ‘iets’ aan het licht brengt. Dat oplichten kan een golfslag zijn midden in een storm, een meisje dat de liefde bedrijft, of een schelp samen met een luchtbel op het strand als betrof het een vanitasschilderij.

 

Geen Buylen zonder spel met het beeld, maar ook met de taal. Zo staat ‘La partition des bulles’ niet alleen symbool voor het uit elkaar gaan van de luchtbellen, maar betekent het ook de partituur van de luchtbellen. Of bij het werk waarop een redster aan zee te zien is, treedt de figuur van de redster zodanig naar voren dat de zee niet meer dan een achtergrond verwordt. Of Buylen nu portretten, bloemen, zeezichten schildert, steeds is zijn werk doordrongen van een onmiskenbare sensualiteit als (denk)methode. 

 

Inge Braeckman

Michelsmal
Michel Buylen Le jour furtif
VAN 4 MAART T/M 22
LeCoucherdeLunepantersitekader

De tentoonstellingen Michel Buylen Waterademhalen, Michael Bastow 100 Chinoises, Zwanenwit en Mugo Volksprenten uit het magische Sashuis openen op zaterdag 22 februari tussen 16u en 22u en lopen van 23 februari t.e.m. 4 mei 2014. Inleiding en voorstelling van de twee boeken Zeelanden enz. en 100 Chinoises, Zwanenwit door Ernest Van Buynder, voorzitter van de Vrienden van het Muhka, vindt plaats om 18u. Aansluitend leest Roger de Neef enkele gedichten voor.

 

In zijn gedicht ‘Een zwemmer is een ruiter’ schrijft de in 1981 overleden dichter Paul Snoek: ‘want in het water adem ik water’. De titel van de tentoonstelling Waterademhalen van Michel Buylen (Gent, 1953) is ontleend aan deze versregel. Voor deze tentoonstelling portretteert Buylen een aantal ‘Baadsters’ in piscines – die geen reminiscenties oproepen aan de overdadige lichamen van Fragonard in de openlucht, noch aan het impressionistische werk van Cézanne of Seurat –, die in hun eenwording en samenvloeiing met het water de eenzaamheid betasten. Met het gelaat onherkenbaar in het water ‘verborgen’ en van op de rug gezien (l’état premier) gaat het triumviraat van lichaam, van water en van licht als een picturale evidentie in elkaar op. Nu eens gebeurt dat lineair, dan weer door het samensmelten van figuur en de al dan niet gesuggereerde beweging – want de Baadsters lijken vaker in een moment van verstilling dan van beweging te zijn weergegeven.

 

Naargelang het licht ontstaat er een wisselende interpretatie van de naakte modellen door de blik van de schilder gevat onder kunstlicht. Naast deze werken zijn er ook een aantal nieuwe ‘Golfslagen’ te zien, waarin tot in het kleinste detail op een zeer coloristische manier de beweging van een zeegolf met de daarbij behorende onderwaterwereld wordt geschilderd. Ook hier is de idee materie geworden, en vice versa. Terwijl de Baadsters stillevens blijken te zijn, geven de details van de zeegezichten het leven weer waarin het wemelt van erotiek en vruchtbaarheid. Tot slot zijn er ook een aantal naakten te zien, naast een portret van Anna Luyten. Opmerkelijk bij Buylen is hoe hij zijn naakten laat poseren en aan de hand van die pose in de ruimte plaatst. De kadrering springt daarbij steeds in het oog.

 

Inge Braeckman

Michel Buylen Waterademhalen
VAN 23 FEBRUARI T/M 4
WaterademhalenIII9x36cm

Het boek Zeelanden enz., Pays de mer etc., Sea Lands etc., is ontstaan uit de samenspraak tussen schilder Michel Buylen en dichter Roger de Neef. Het wordt uitgegeven door Lannoo in samenwerking met de Vrienden van de Zwarte Panter. Naast voormelde uitgave worden 25 exemplaren in een bibliofiele editie verzorgd door de Vrienden van de Zwarte Panter met een originele tekening met kleurpotlood van Michel Buylen en een nieuwe, met de hand geschreven haiku van Roger de Neef, telkens genummerd en gesigneerd door de kunstenaars.

 

De intekenprijs van deze bibliofiele editie bedraagt 700 euro, te storten op rekeningnummer IBAN: BE96 0682 0095 2705 van de Vrienden van de Zwarte Panter. De gewone editie is verkrijgbaar in de galerie en in de betere boekhandel tegen de prijs van 29,50 euro, verzendingskosten niet inbegrepen.

Michelsmal1

Links: Fotoimpressie van de
vernissage op 22 februari 2014

© foto's Marie Jeanne Smets

 

Bij het werk van Michael Bastow

 

Zwanenwit

 

Een gemis

Is dat gebaar

Dat er niet is

 

Is de wijzer van het lichaam

Het uurwerk van de aarde en de zon

De ruwe ronding van de zee

 

Een gemis is de keerzijde van de ogen

De voorstelling van tijd

Vergrendeld door het late licht.

 

Roger M.J. De Neef

De tentoonstelling How the Light gets in nodigt u uit tot een unieke ervaring in het hart van de schilderkunst. Een dialoog met zijn actueel werk speelt in op de zintuiglijkheid en biedt een enig zicht op de diepte van zijn werk, met als kenmerkende elementen de kleur, het licht, de gebruikte media (de drager/de verfsoort) en de voorstelling. Het oog van de toeschouwer wordt door Michel Buylen geleid naar een nieuwe, tot dan toe ongekende observatie, naar voorheen niet of nauwelijks geëxploreerde picturale ruimtes, naar een eigen wijze van figuratief schilderen. Zijn thema’s komen op een vernieuwende wijze steeds terug. De huidige cyclus start met de zee, als landschap, maar ook als metafoor, of zoals de dichter Hendrik Marsman stelde: de zon en de zee springen bliksemend open. Vrouwen, bewegingsloos in kale kamers, aan de rand van de zee of naar de wolken turend, zijn verzonken in gepeins. Zelden is een ode aan de vrouw zo sereen en zo verfijnd geweest. En ten slotte de natuur en het landschap, waar de mens soms in verschijnt. Het subtiele evenwicht van heldere, koele kleuren wisselt hij af met een zeer bijzonder lichtspel.

 

Naar aanleiding van de tentoonstelling verschijnt een nieuwe catalogus onder de titel: How the Light gets in – New paintings by Michel Buylen. Het is een overzicht van 33 nieuwe schilderijen uit de periode 2014-2016. Alle werken zijn geschilderd met Golden Acrylics op paneel, of op doek gemaroufleerd op paneel. Eén werk, met name “Intimité bubblegum”, is geschilderd met Golden Acrylics en met goud op paneel. De uitstekende grafisch ontwerper en bookdesigner Thomas Soete zorgde voor de vormgeving. De gedichten zijn van de dichter Paul Demets, die met de Herman De Coninckprijs (2012) bekroond werd. 80 blzn - 10 euro - Verkrijgbaar in de galerie.

MICHELBUYLENEmotionalHardcore16249x60cmacrylicsonpanel
VAN 13 NOVEMBER 2016 TOT
MICHELBUYLEN16LaPhilosopheleMiroiretlaMeche40x234cmacrylicsonpanel
Michel Buylen How the Light
facebookcoverMichelBuylen

Michel Buylen (Gent, °1953) hield zijn eerste tentoonstelling te Gent in 1976 in de toen bekende Galerie Vyncke-Van Eyck. Met de Galerie De Zwarte Panter werkt hij al samen sinds 1992. Zijn huidige tentoonstelling Glow (Gloed) is een voortzetting van de Parijse expositie begin dit jaar in de J-A Pougatch Galerie.

 

Als académicien denkt de kunstenaar na over zijn werk. In het boek Mee met Morgen, uitgegeven door KVAB, Academia Press, Gent, 2013, publiceert hij een beklijvend essay ‘Over het schilderen van een klaproos’. Hij beschrijft onder meer het gebruik van fotografie als voorbereiding en waarom hij acrylverf gebruikt. Hij concludeert: “Uiteindelijk gebruik ik een vrij beperkte grammatica. Het is dikwijls de context die voor de kijker bepalend zal zijn. Zo verschilt het schilderen van een blad kropsla in transparante kleurlagen nauwelijks van het uitbeelden van een transparante golfslag. Zo zal het nabootsen van marmer structureel niet ver verwijderd zijn van de afbeelding van kiezels onder een bewegend wateroppervlak; is er geen verschil tussen de textuur van jeans en een weide; het één is alleen wat blauwer dan het andere. Je kan geen klaproos schilderen als je geen vlinder aankan en je kan geen vlinder schilderen, als een vel rijstpapier te hoog gegrepen is. We hebben niet zo veel paradigma’s. Ze zijn ook niet echt nodig. Het is de juiste context die een structuur beeldend maakt. Dit is de ware grammatica van de verf; dobberen in een kleine zee van visuele homoniemen en de juiste keuzes maken op het juiste ogenblik.”

 

De Parijse galerist Jean-Alexis Pougatch stelde terecht: “Lorsque je regarde une oeuvre de Michel Buylen, je retrouve les grands flamands du XVIIème siècle.”

MICHELBUYLEN17AccalmieenBleu40x234cmaacrylicsonpanel
monportrait001
VAN 11 MAART TOT EN
Michel Buylen Glow
Michel Buylen The right Confusion

De tentoonstellingen van Michel Buylen The right Confusion en Agnès Guillaume Grounding Dreams lopen van zaterdag 15 maart tot en met zondag 28 juni 2020. Vernissage op zaterdag 14 maart 2020 tussen 16u00 en 21u00.

 

Michel Buylen (Gent 1953) werkt al samen met de Galerie De Zwarte Panter sinds 1992. Zeven maanden voor de grote retrospectieve, die op 23 oktober 2020 van start gaat in het MUDEL (Museum van Deinze en de Leiestreek) en de publicatie van een nieuwe monografie door em. prof. dr. Paul Huvenne, erehoofdconservator van het KMSKA, houdt Michel Buylen opnieuw halte in Galerie De Zwarte Panter om er het tweede luik van de cyclus ‘The right Confusion’ tentoon te stellen.

 

‘The right Confusion’, ‘De juiste Verwarring’, de titel flitste op toen de kunstenaar een schilderij beëindigde van het Somme-Amiens-kanaal in schitterend zomeravondlicht. De wolkenhemel in het water gereflecteerd, de algen in de stroming, het groen van de oevers; alles drong door alles door, verweefd in verwarrende osmose van kleur en stilte. Het oog raakt het spoor bijster… Lijnen, strepen, vlakken en vlekken, toetsen, schreven en kleuren zijn het oppervlak van schilderijen en ze lopen op mysterieuze wijze parallel met het geziene. De verwarring die ze scheppen, vormt op een heel eigen manier de illusie. De menselijke individuele en collectieve blik zal vanuit deze chaos een herkenbaar beeld puren, dat zowel zeer realistisch kan zijn (Van Eyck) dan wel extreem vaag en suggestief (Les Nymphéas – Monet).

 

Chaos is voor het oog onduldbaar. Er zal altijd orde worden geschapen. Zo functioneert de kunst van het schilderen en het eindeloze plezier van de contemplatie, de herschepping door de toeschouwer. Goed schilderen is in essentie het scheppen van… jawel… de juiste Verwarring, The right Confusion.

VAN 15 MAART TOT EN
LeJaspelamer
monportrait1

De tentoonstellingen Voorwoordelijk van Michel Buylen en Tomorrow is an other day van Fred Bervoets gaan van start in het openingweekend van zaterdag 16 en zondag 17 april 2022 van 11u tot 19u en lopenvan 21 april tot en met zondag 26 juni 2022.

 

Zijn werk kent veel voor-, maar ook tegenstanders. De vraag is: wie kijkt goed en wie niet? Dat is de hamvraag bij elk oeuvre. Bij Michel Buylen stelt zich dat pertinent.

 

Buylen schildert portretten, marines, stillevens, landschappen, fauna en flora, naakten, in wat op het eerste gezicht ‘fijnschilderen’ of hyperrealisme lijkt. Maar elk werk, in welk genre dan ook, draagt vaak een shift in zich, door net van dat realisme af te wijken, met het toevoegen van een detail, vaak in goudverf. Buylen plaatst een naakt lichaam graag in een landschap of waterpartij, waarbij het ene niks met het andere te maken heeft, maar net door die combinatie ontstaat er een zeker onbehagen, een beladen sfeer. Buylen is een observator van de kleinste details: een schelp of waterbubbel in het zeewater dat aanspoelt, een puistje of moedervlek op de huid van een naakt, ‘the eye of the beholder’ in een portret. Hij kiest voor de schoonheid van de imperfectie. Buylen vertrekt altijd van een foto, op zich al een bewerkelijk gegeven, en zorgt dan in zijn schilderproces voor een doorgedreven transformatie. Een opmerkelijk fenomeen is hoe Buylen water schildert: een oprijzende golf, het rimpelen van een vijver, het water in een zwembad.

 

Buylen is een romanist, afgestudeerd aan Ugent, en als kunstenaar een autodidact, hij volgde geen kunstacademie. Maar zijn kennis van de kunstgeschiedenis en de literatuur, met een grote voorliefde voor de Franse variant, is fenomenaal. Dat vormt de esthetische en ideologische basis van zijn oeuvre. Het naakt is daarin een belangrijk existentieel gegeven, zoals het dat in de hele kunstgeschiedenis was. In het boek ‘Michel Buylen’ schreef ik in 2004: ‘Toen Buylen rond 1985 met zijn ‘bloten’ begon wou hij absoluut dat existentiële beklemtonen. Een zin die hem toen sterk beïnvloedde was van Stéphane Mallarmé, “la chair est triste, hélas!”. Dat refereert aan de gedachte: het bloot is de existentiële ervaring waarmee de toeschouwer bewust wordt van zijn eigen eindigheid.’

 

Als criticus had ik het vaak moeilijk met die vele naakten en bloten, zeker in de opdrachtportretten die hij geregeld maakte en maakt. Niet uit pudeur, maar om de keiharde metaforische zeggingskracht. Ik besef meer en meer dat dit aan mezelf ligt, en niet aan de kunstenaar. Buylen is een beredeneerd, soms uitdagende virtuoos die de rollen omdraait: zie ik wat jij ziet? Om nog eens Paul Huvenne te citeren: ‘Buylen schildert met grote argwaan voor excentrieke effecten waarop mode en hypes drijven. Die leiden ons immers af van wat we echt zouden moeten zien.’

 

Marc Ruyters, Website “H”art, 3 augustus 2021

VAN 21 APRIL TOT EN
Michel Buylen Voorwoordelijk
ArsVitri
AquellaeternaFuente